Wiatru północno-zachodniego ciąg dalszy. A do Iławy
zawsze fajnie pojechać, najlepiej porannym olsztyńskim ICkiem
żeby mieć przed sobą cały dzień przeróżnych możliwości. Dziś nie planuję testów wytrzymałościowych, może zatem czas na małą eksplorację?
przez Radomno próbowałam się przedrzeć podczas pierwszej próby zdobycia Iławy. Wtedy trwała budowa wiaduktu i do Iławy dotarłam tylko dzięki uprzejmości panów robotników, którzy przenieśli niebieskiego przez niekończący się pas wykopków. Najwyższa zatem pora obejrzeć ten wariant wyjazdowy z Iławy jeszcze raz: Radomno-Pustki-Rakowice-Zajączkowo-Kuligi-Grodziczno
bardzo pięknie i pusto – nie tylko w Pustkach:)) długimi odcinkami całkiem przyzwoita nawierzchnia, trochę dziadostwa też się trafiło ale do przeżycia – głównie wszechobecny w powiecie nowomiejskim pseudoasfalt z kamyczków. Sporo fajnych pagórków, nawet takie z ostrzeżeniem o stromym podjeździe się trafiły.
W Grodzicznie wracam na znaną i z nowiutkim asfaltem 541 do Lidzbarka, a za Lidzbarkiem czeka już jajecznica.
Przyjacielski hotel Welski
po raz kolejny nie rozczarowuje:))
Po sutym drugim śniadanku śmigam zgodnie z
trasą dwieście pięćdziesiątki sprzed tygodnia Lidzbark-Działdowo
Działdowo-Iłowo-Mława-Stupsk-Ciechanów
tu zaliczam 10km masakry pięćdziesiątką – jak to w niedzielę ciężarówek nie ma ale ruch mimo to dramatyczny, Ojrzeń witam z wielką ulgą i zanurzam się ponownie w ciszę
Cieksyn-Borkowo-Pomiechówek. Tu spotykam Jacka, pędzimy razem do Modlina i przez chwilę kusi, żeby jednak wracać rowerem do Wawy… Od kilku godzin jest już jednak całkiem pochmurno i wiem, że ciemno zrobi się wcześniej niż zwykle. A dobrze znam swoje reakcje – jak tylko światło dzienne znika nieuchronnie zasypiam. Trzymam się zatem pierwotnego planu i z Modlina wracam KMką. Dobry wybór. Do domu docieram przed nocą a kilometraż i tak nader satysfakcjonujący.
A to
cała dzisiejsza trasa
- DST 224.20km
- Czas 10:08
- VAVG 22.12km/h
