nie miałam planu na dzisiaj. Rano od kilku dni nie za ciepło, wczesny wyjazd już nie taki kuszący jak przy 26 stopniach o 6 rano… Bo teraz o 8 jest stopni raptem 15:( No ale jakoś się zmobilizowałam i spotkała mnie miła niespodzianka. Mały wiatr! no to korzystając z okazji pcham się niesprzyjająco na zachód licząc na przyjemny powrót. Rachuby okazały się słuszne:)
Początkowo planuję małą pętlę kampinoską przez Leszno i Roztokę, jedzie się jednak tak lekko że pętla zostaje wydłużona. Przez Gawartową Wolę i Łazy
do Brochowa
wzdłuż smętnie zarastających torów wąskotorówki
(która przeżyła moment reaktywacji w ubiegłym roku, ale to chyba tzw ostatni podryg był)
do Osady Puszczańskiej w Tułowicach, na jajeczniczkę
stąd kilka kilometrów do Śladowa
i prosto wzdłuż wału wiślanego aż do skrętu do Leoncina. Rozkoszuję się kilkoma kilometrami zupełnie nowego asfaltu jaki zastąpił w tym roku te ryte dziury, które tu od lat straszyły. Dziur nieco jeszcze zostało, zwłaszcza początkowy odcinek jest okropny – ale nie zniechęcajcie się, po 4m jest dużo lepiej:))) Ogromną zaletą tej drogi jest to, że nie jeździ tu niemal nic. Wielce umiarkowany ruch lokalny, przez 20km ani jednej ciężarówy, więc dziury łatwo ominąć. Przy skręcie do Leoncina (można skręcać, można jechać prosto – drogi się łączą a asfalt na każdej z nich od ideału daleki – ja wolę wariant wertepów leoncińskich) zaistniała oaza. Wyremontowany w tym roku sklep zainwestował w ekspress!!! ławeczki! krzesełka! stoliczki! Latte na tej pustyni to prawdziwe dobrodziejstwo dla znużonego rowerzysty:)
Po przejeździe przez Kazuń przyszedł czas na test nowego asfaltu w Dębinie. No tu to się już naprawdę wylewka należała. Teraz zamiast wądołów jest czterokilometrowy wypas
powrót standard przez Czosnów i Łomianki. Wiatr się wzmógł. Ale – tak, tak – było w plecy:)))
- DST 127.36km
- Czas 05:52
- VAVG 21.71km/h
do tej wycieczki jest mapa, dzisiaj do Leszna jechałam krótszą drogą przez Mariew i Zaborów